Sluiting Boijmans Van Beuningen

Als de sluiting van Museum Boijmans Van Beuningen doorgaat in 2019 heeft dit consequenties voor het aanbod in de stad. De Kunsthal zal met haar brede aanbod de nationale en internationale bezoeker moeten bedienen, zonder dat er sprake is van ‘overloop’ bezoek. Zij staat daarbij ook voor de stevige uitdaging de verlevendiging van het Museumpark op zich te nemen, zodat de Kunsthal en het Natuur Historisch Museum niet achter de ‘bouwschutting’ verdwijnen. Om deze verlevendiging aan te jagen van het Museumpark tijdens de bouwperiode is door meerdere partijen het plan geopperd dat de gemeente tijdens de bouwperiode in het Museumpark een kunstwerk/programmering neer te zetten die een attractie op zich is. De Kunsthal zou dat toejuichen.

Risicoanalyse

De Kunsthal heeft een risicomatrix opgesteld waarin de belangrijkste risico´s zijn benoemd.
De belangrijkste (financiële) risico´s, waarvan de impact hoog kan zijn, in deze matrix zijn:

• Structurele financiële zekerheid over de hoogte van onze belangrijkste exploitatiesubsidie ontbreekt. Het voortbestaan staat iedere vier jaar opnieuw ter discussie;
• Sponsor- en fondsenwerving vormen een onzekere factor. De concurrentie is hoog en de werving begint elk jaar opnieuw. Het is lastig partijen voor langere termijn te binden;
• Groeiende concurrentie van vergelijkbaar aanbod (door musea en anderen) in combinatie met een steeds veeleisender wordend publiek;
• De succesvolle koers, met als neveneffect dat ‘iedereen’ denkt dat de Kunsthal het op eigen kracht wel redt;
• Stijgende productie-, programmerings- en bedrijfskosten (mede gevolg van het ontbreken van een eigen collectie);
• De komst van het Depot Boijmans Van Beuningen kan zowel inhoudelijk (concurrerende programmering) als commercieel (sponsorwerving, horeca, bezoekers) een verdringingseffect hebben.

Bovenstaande risico’s bestaan voor het merendeel uit externe factoren waar de Kunsthal geen invloed op heeft.